Co miasto powinno było ongiś zrobić aby nie dotować basenu?

Warto aby w przyszłości przy realizacji tego typu inwestycji nasze władze korzystały z instytucji partnerstwa publiczno- prywatnego. Zamiast basen i halę budować za gotówkę z budżetu miejskiego, miasto ogłasza przetarg na zaprojektowanie, budowę i eksploatację basenu w trybie ustawy po partnerstwie publiczno- prywatnym. Zamiast wydawać ponad 100 mln z budżetu, miasto płaci podmiotowi prywatnemu jedynie dopłatę do eksploatacji basenu i hali, tak aby prowadzenie takiej inwestycji było dla przedsiębiorcy prywatnego opłacalne. Umowę taką można podpisać na okres np. 10 lub 20 lat. Wówczas basen byłby zarządzany prywatnie, a zarządca basenu i hali mógłby obok tego kompleksu dodać własne kompleksy hotelowe, może zorganizować spa czy małe uzdrowisko. Prywatny zarząd basenu i hali spowodowałby że rentowność tego obiektu byłaby większa, a obiekt lepiej rozreklamowany, co także przekłada się na wpływy z turystyki w naszym mieście.

Po wizycie w Puławach o zachwyceniu się tamtejszymi lasami tworzącymi również tam granicę miasta, sądzę że przyszłość Zielonej Góry to rola kurortu i uzdrowiska. Miasto powinno stawiać na hotele, baseny, spa, centra konferencyjne. Pod względem środowiska naturalnego jest to miasto zupełnie unikalne w kraju, w pełni porównywalne z polskimi kurortami. Warto by samorządowcy podjęli starania by za te same środki budżetowe zbudować nie jeden, a kilka takich obiektów i rozwijać w ten sposób bazę turystyczną tego miasta. Metoda partnerstwa publiczno- prywatnego w wielu krajach jest dominującą metodą realizacji takich inwestycji, potrzebnych społecznie ale nie zawsze w pełni opłacalnych. Moi brytyjscy przyjaciele z londyńskiej komunalnej kolei Docklands Light Railway w ten sposób zamawiają w przetargach budowę całych kompletnych linii kolejowych, które projektuje, buduje i przez 30 lat zarządza podmiot prywatny, a ich pociągi tylko po nich kursują za uzgodnionymi w umowie opłatami.